Gedwongen tenuitvoerlegging

De gedwongen tenuitvoerlegging verwijst naar de uitvoering van een veroordeling, ook als de schuldenaar dat niet wil of zich daartegen verzet. Een gedwongen tenuitvoerlegging dient dus om de nakoming van een contractuele verbintenis of gerechtelijke beslissing af te dwingen.

De schuldeiser kan die tenuitvoerlegging op verschillende manieren realiseren, afhankelijk van het voorwerp van de veroordeling. Als er sprake is van een onbetaalde factuur, dus bij veroordeling tot betaling van een geldsom, kan een schuldeiser een gerechtsdeurwaarder inschakelen om over te gaan tot een uitvoerend beslag op de goederen van de schuldenaar (roerende of onroerende, materiële of immateriële): auto, huis, loon, inkomsten, …

Updated 02/01/2018

De definities die onder dit punt worden weergegeven reflecteren de Belgische situatie; tenzij anders vermeld. De teksten zijn bedoeld om concepten in dagelijkse taal samen te vatten en dienen niet als alomvattend of definitief te worden begrepen. Suggesties of aanpassingen mogen altijd naar glossary@tcm.be verstuurd worden.