Een first date met incasso

Ik kwam voor het eerst in aanraking met het grote woord ‘incasso’ op 18 maart 2019. Niet via een brief, of – zoals het met zo een ander ‘ernstig’ woord aan te duiden – een aanmaning, maar via een vacature! Het incassokantoor TCM Belgium zocht een jobstudent om tijdens de zomermaanden de taken van de credit controllers te ondersteunen en zelf ook op te nemen. Dit uitzonderlijke aanbod wekte onmiddellijk mijn interesse, en na het doorsturen van mijn cv, een telefonische introductie, en een grondig sollicitatiegesprek, kon ik eigenlijk starten.

Maar wat houdt een job als credit controller in? Wat doet een incassobureau eigenlijk? En welke rol speelt de incassosector in onze maatschappij? Na enkele maanden tussen de die hard credit controllers te hebben vertoefd, denk ik toch wel een basis aan kennis te hebben verworven om een antwoord op deze vragen neer te pennen.

Het cliché versus de werkelijkheid

Of het gevoelloze wezens zijn, hoor ik je denken? Neen, integendeel! Credit controllers dienen goed in touch te zijn met hun gevoelens en die van crediteuren en schuldenaars, om zo een dossier feilloos doorheen het mijnenveld van menselijke gedragingen te loodsen, op weg naar een minnelijke oplossing. Het is de taak van de credit controller om via zijn of haar expertise een respectvolle verstandhouding tussen crediteur en debiteur te vrijwaren. Crediteuren doen namelijk o.a. beroep op de diensten van TCM om de relatie met hun klanten niet te beschadigen.

De credit controller beheert dossiers, volgt betalingen op, en begeleidt crediteuren doorheen het minnelijke en gerechtelijke invorderingstraject. Hij of zij moet daarbij taalvaardig zijn, zich geduldig kunnen opstellen, en nauwkeurig tewerk gaan. Het concrete doel is het opsporen van de oorzaak van de wanbetaling, en deze verhelpen. Elk dossier vereist dus een specifieke aanpak, met een duidelijk overzicht op de huidige situatie. Het werk biedt heel wat variatie, zowel qua contact als materie, maar ook qua output. Sommige dagen doet de credit controller niets anders dan het schrijven en beantwoorden van mails, en andere keren verloopt het contact vooral telefonisch.

Je zou de job wat kunnen vergelijken met een kruising van een sociaal werker, met een beetje hagelslag van een economist. In tegenstelling tot wat de meeste mensen geloven, draait hun werk dus zeker niet om het treiteren en afpersen van mensen, maar om het bieden van een helpende hand (een beetje de laatste minnelijke strohalm).

Geen boosdoeners maar bemiddelaars

Als jobstudent mocht ik de afgelopen maanden voornamelijk in schooldossiers werken. Ik werd wat omver geblazen door de hoeveelheid aan mensen met achterstallige schoolfacturen. De cliché link tussen schulden en daklozen of kansarmen was vaak ver zoek, de oorzaak van wanbetaling lag vaak in verkeer gefactureerde adressen, vergetelheden, of miscommunicatie. Ik heb geleerd dat schulden en alles wat daarbij komt kijken in onze samenleving toch nog steeds een zeer gevoelig onderwerp is.

Net zoals niemand graag de vuilbakken buitenzet, wordt niemand graag geconfronteerd met openstaande facturen, laat staan dat men ze graag betaalt. Maar net zoals het nuttig is om de vuilbakken buiten te zetten, is het (af)betalen van schulden een cruciaal onderdeel van de samenleving. Daarbij speelt de incassosector niet de rol van boosdoener, maar die van helpende hand en bemiddelaar in het zoeken naar een correcte opvolging en oplossing.

Auteur: Pieter Poppelsdorf

Een first date met incasso

Ik (Pieter Poppelsdorf) kwam voor het eerst in aanraking met het grote woord ‘incasso’ op 18 maart 2019. Niet via een brief, of – zoals het met zo een ander ‘ernstig’ woord aan te duiden – een aanmaning, maar via een vacature! Het incassokantoor TCM Belgium zocht een jobstudent om tijdens de zomermaanden de taken van de credit controllers te ondersteunen en zelf ook op te nemen. Dit uitzonderlijke aanbod wekte onmiddellijk mijn interesse, en na het doorsturen van mijn cv, een telefonische introductie, en een grondig sollicitatiegesprek, kon ik eigenlijk starten. Maar wat houdt een job als credit controller in? Wat doet een incassobureau eigenlijk? En welke rol speelt de incassosector in onze maatschappij? Na enkele maanden tussen de die hard credit controllers te hebben vertoefd, denk ik toch wel een basis aan kennis te hebben verworven om een antwoord op deze vragen neer te pennen.

Het cliché versus de werkelijkheid

Of het gevoelloze wezens zijn, hoor ik je denken? Neen, integendeel! Credit controllers dienen goed in touch te zijn met hun gevoelens en die van crediteuren en schuldenaars, om zo een dossier feilloos doorheen het mijnenveld van menselijke gedragingen te loodsen, op weg naar een minnelijke oplossing. Het is de taak van de credit controller om via zijn of haar expertise een respectvolle verstandhouding tussen crediteur en debiteur te vrijwaren. Crediteuren doen namelijk o.a. beroep op de diensten van TCM om de relatie met hun klanten niet te beschadigen. De credit controller beheert dossiers, volgt betalingen op, en begeleidt crediteuren doorheen het minnelijke en gerechtelijke invorderingstraject. Hij of zij moet daarbij taalvaardig zijn, zich geduldig kunnen opstellen, en nauwkeurig tewerk gaan. Het concrete doel is het opsporen van de oorzaak van de wanbetaling, en deze verhelpen. Elk dossier vereist dus een specifieke aanpak, met een duidelijk overzicht op de huidige situatie. Het werk biedt heel wat variatie, zowel qua contact als materie, maar ook qua output. Sommige dagen doet de credit controller niets anders dan het schrijven en beantwoorden van mails, en andere keren verloopt het contact vooral telefonisch. Je zou de job wat kunnen vergelijken met een kruising van een sociaal werker, met een beetje hagelslag van een economist. In tegenstelling tot wat de meeste mensen geloven, draait hun werk dus zeker niet om het treiteren en afpersen van mensen, maar om het bieden van een helpende hand (een beetje de laatste minnelijke strohalm).

Geen boosdoeners maar bemiddelaars

Als jobstudent mocht ik de afgelopen maanden voornamelijk in schooldossiers werken. Ik werd wat omver geblazen door de hoeveelheid aan mensen met achterstallige schoolfacturen. De cliché link tussen schulden en daklozen of kansarmen was vaak ver zoek, de oorzaak van wanbetaling lag vaak in verkeer gefactureerde adressen, vergetelheden, of miscommunicatie. Ik heb geleerd dat schulden en alles wat daarbij komt kijken in onze samenleving toch nog steeds een zeer gevoelig onderwerp is. Net zoals niemand graag de vuilbakken buitenzet, wordt niemand graag geconfronteerd met openstaande facturen, laat staan dat men ze graag betaalt. Maar net zoals het nuttig is om de vuilbakken buiten te zetten, is het (af)betalen van schulden een cruciaal onderdeel van de samenleving. Daarbij speelt de incassosector niet de rol van boosdoener, maar die van helpende hand en bemiddelaar in het zoeken naar een correcte opvolging en oplossing.

Auteur: Pieter Poppelsdorf