KOSTEN EN INTERESTEN BIJ WANBETALING: GEWETTIGD MAAR OOK GERECHTVAARDIGD?

Gepubliceerd op 1 juni 2020

Voor één van onze ‘oude’ credit controllers hebben kosten en interesten geen geheimen meer, ze diende ze als student maar al te vaak te betalen, en later als credit controller te innen. Het voornaamste obstakel bij betaling van deze soort schulden is niet de vraag of ze gewettigd zijn, maar eerder of ze gerechtvaardigd zijn. Hieronder Kim Rutten aan het woord in een kort opiniestukje over deze ophefmakende schulden!

Interests and charges on debt

K.U.L., Leuven. Flashback naar ruwweg 14 jaar geleden.

Ik ben platzak maar het leven is mooi. Ik wissel colleges af met feestjes, filosofische discussies tot een kot in de nacht en goedkope diners in de Alma. Er staat een hele verzameling aan gekoesterde films en boeken netjes in de kast. De enige zone in mijn ‘kot’ zo lijkt die niet door chaos is beroerd. Wanneer ik even weg wil van het drukke sociale studentenleven, verstop ik me achter boekpagina’s of filmscènes.

Mijn collectie is door mening student gekend en regelmatig leen ik één van mijn schatten uit. Te goeder trouw hoop ik ze ooit wel eens terug te zien. Af en toe trakteer ik mezelf op een tochtje naar de videotheek en sleep ik veel te veel gehuurde films terug naar kot. Ik neem mezelf telkens voor de films tijdig terug in te leveren (en dus vaak in marathontempo uit te kijken), want ik kan de boetes eigenlijk missen als kiespijn. Toch lukt dat me doorgaans amper, en betaal ik standaard met rode kaken de boetes aan de videotheekmedewerker die me ondertussen al herkent. Ik bedenk dat ik eens wat algemene voorwaarden voor mijn eigen persoonlijke schatten zou moeten uitwerken… .

TCM Belgium, Heverlee. De start van mijn carrière als credit controller in 2012.

Ik leer in sneltempo het echte leven kennen, en besef meer en meer wat in voor een bevoorrechte situatie ik al heb mogen leven. Ik ken eigenlijk geen geldzorgen. Zelfs doorheen mijn studentenleven heb ik geen enkele dag moeten wakker liggen over hoe ik mijn kosten zou moeten financieren. De steun van mijn ouders, mijn studentenjob, en af en toe een helpende hand van vriend of vriendin, hebben me zorgeloos door die jaren heen geholpen. Ik ben ook wel echt een ‘goede’ debiteur moet ik zeggen, de vrienden werden altijd netjes terugbetaald. Ook zij stelden geen algemene voorwaarden op.

De B2C materie bij TCM laat me tot dicht bij de persoonlijke levens van heel wat verschillende mensen en in uiteenlopende situaties komen. Mijn naïviteit brokkelt beetje bij beetje af. Het leven kan best oneerlijk zijn. Ik moet me ook vaak naar die vroegere studentenvrienden verantwoorden om de keuze van mijn job. Enerzijds omdat in hun ogen incasso de boeman is, anderzijds omdat het inderdaad ergens wel komisch is dat uitgerekend ik, met mijn serie boetes en terugbetalingen, in deze job ben beland.

Maar hoe meer ik echter nadenk over wat we binnen TCM Belgium doen, hoe meer ik overtuigd raak van de maatschappelijke relevantie van de incassosector. Ik ben ervan overtuigd dat ons werk een positieve en stevige impact kan hebben op mensen en bedrijven. We zorgen ervoor dat rechtbanken niet overrompeld raken, en dat de bijhorende gerechtskosten vermeden worden. We zijn vaak de boksbal, maar evenzeer een luisterend oor voor menig debiteur en crediteur. We begrijpen doorgaans elk persoonlijk verhaal (niemand kiest voor financiële problemen), en proberen ook een individuele oplossing aan te reiken per dossier dat wij opvolgen. Eentje die werkt voor zowel debiteur als crediteur. Het resultaat dat voortvloeit uit een minnelijk traject is namelijk een sterk staaltje teamwork van alle betrokken partijen.

Let’s talk about the elephant in the room na ruim 8 jaar als  (senior) credit controller, de kosten en interesten!

Anno 2020 werk ik ondertussen voornamelijk in B2B materie, maar eigenlijk verschilt dat niet zoveel van B2C dossiers. De grootste uitdaging van de job blijft naar mijn mening namelijk dezelfde: elke credit controller moet investeren in zich te vrijwaren van vooroordelen. En pas op, dat is niet gemakkelijk. We krijgen een enorme hoeveelheid dossiers voor ogen, en heel vaak bemerken we gelijkaardige situaties en aflopen. En toch is elk dossier uniek, want achter de cijfers zitten personen. En geen enkele persoon is gelijk aan een andere. Om die reden is er ook nog steeds de hoge noodzaak van menselijke opvolging van incassodossiers, ondersteund door IT-optimalisaties (en niet andersom). Toch wens ik het graag over een rode lijn in mijn persoonlijke ervaring als incassomedewerker te hebben.

Of eerder de rode doek als bij een stier wanneer we het hebben over kosten en interesten… . We lijken gezamenlijk furieus te reageren op die woorden. Of we zwijgen ze net volledig dood, alsof ze niet bestaan, en we ze daarom niet moeten betalen. Het lijkt wel alsof we dan borrelen van stiertestosteron, ofwel de struisvogelreflex toepassen en met de kop in het zand duiken. Slechts enkelen lijken simpelweg de betaling te zijn vergeten, of vinden het niet meer dan normaal dat ze boetes dienen te betalen bij wanbetaling.

En voor mij de meest bizarre gewaarwording, het lijken vaker bedrijven dan particulieren te zijn die amok maken wanneer de kosten en interesten aan bod komen. Alsof particulieren beter begrijpen net omwille van hun vaak precaire situaties dat kosten en interesten conform algemene voorwaarden nog wel iets heel anders zijn dan gerechtskosten. En die betalen dus met persoonlijke gelden, eventueel via een afbetalingsplan waarbij de crediteur vaak ook akkoord gaat de interesten bij aanvang van dat plan te bevriezen.

interests and costs b

De puntjes op de i van de (kosten) en interesten zetten.

Over kosten en interesten valt best wat te vertellen, en het blijkt vooral noodzakelijk te zijn het één en ander erover uit te leggen. Ik lijst hieronder enkele bedenkingen/wetten/feiten op rond die befaamde kosten en interesten:

  • Misschien betalen bedrijven liever honorarium aan advocaten om de kosten en interesten aan te vechten (die meestal het equivalent zijn van dat honorarium), dan deze effectief te betalen? Advocaten (en deurwaarders) mogen immers, in tegenstelling tot incassobureaus, bij wet niet ‘gratis’ werken. Gaat het dan om een principekwestie? Ik ben alvast benieuwd naar het onderliggende principe dan… . Geregeld vallen er brieven van advocaten in de bus met de poging om een paar honderd euro kosten en interesten kwijt te schelden, voor schulden die vaak maanden tot zelfs jaren te laat zijn betaald. Dat antwoord en die uitkomst is dus wel steeds dezelfde: kosten en interesten in B2B zaken dienen betaald te worden op basis van de algemene voorwaarden van de crediteur, oftewel de Belgische wetgeving van augustus 2002 inzake laattijdige handelstransacties.
  • Beiden horen logischerwijs ook gekend te zijn. Die soort algemene voorwaarden zijn meestal ook maar een tiental punten ipv tien pagina’s lang. Voor de gemakkelijkheid vatten we de B2B wet nog eens kort samen: bij ontbreken van algemene voorwaarden, kunnen bij wet ingeval van wanbetaling 8% interesten per jaar aangerekend worden, wordt er een minimum forfaitaire vergoeding van 40 EUR aangerekend, en een algemeen door rechters aanvaarde kost van 10% van de hoofdsom. Er werd onlangs een wetsvoorstel ingediend om de consumentenwetgeving (B2C) aan te passen, waarbij werd gevraagd de invorderingskost te plafonneren tot maximaal 10% van de hoofdsom. Bij gebrek aan AV is voorlopig de standaard wettelijke interestvoet van 1,75% als minimum van tel, en is er nog geen plafond Indien nodig zal de rechter beslissen wat in zijn ogen billijk is.
  • Kosten en interesten die wij claimen zijn, zoals u hierboven dus kan lezen, legitiem en/of contractueel onderbouwd. Om die reden zijn ze als schuld dus niet ‘minderwaardig’ aan de schuld in hoofdsom, en vloeien ze voort uit het principe (als men dan toch graag de principiële kant op gaat) dat het voor een crediteur een kostelijke zaak is in tijd en geld om de betaling van de openstaande factuur te ontvangen. Doorgaans hebben zij al heel wat pogingen ondernomen de schuld te innen, alvorens het dossier aan ons (of een advocaat of deurwaarder) over te maken. Het is dan ook niet meer dan logisch dat die kost gedragen wordt door de partij die in de fout gaat.
  • Maar let op! Dat wil niet zeggen dat de debiteur in kwestie incassokosten dient te betalen. In België is dat bij wet verboden (in bvb. Nederland is het wél toegelaten incassokosten extra aan de kosten en interesten toe te voegen). Wat u betaalt aan kosten en interesten wordt niet opgelegd door het incassokantoor, maar door de algemene voorwaarden van de crediteur of de B2B/B2C wet. In die kosten en interesten zijn alle mogelijke kosten die kunnen geclaimd worden vervat, en vaak is die gevraagde som zelfs niet toereikend om alle reële invorderingskosten te dekken. In één van de weinige studies die over deze materie is uitgevoerd (door de universiteit van St. Gallen (CH)), kwam naar voren dat al enkel voor het versturen van 2 aanmaningsbrieven een effectieve kost van 243 EUR (!) wordt gemaakt.
  • Hou daarnaast ook rekening met het watervaleffect dat u creëert wanneer u de totale schuld niet betaald en al zeker niet tijdig betaald. Denk niet dat u een alleenstaand geval bent en dat crediteuren deze cash flow drain vast wel aankunnen. Wanneer u kosten en interesten niet betaalt, gaat u ervan uit dat de crediteur in kwestie de ruimte heeft om maanden en zelfs jaren kosteloze leningen uit te schrijven, en dan ook nog eens niet enkel de kost gerelateerd aan tijd maar ook in geld op zich neemt voor de pogingen om uw betaling te innen.

Wettelijk maar niet redelijk?

Ik ben ook maar een mens (verrassing!) en dus is mijn kijk uiteraard gekleurd door mijn eigen ervaringen, principes, en functie. Als student vond ik het al niet meer dan normaal boetes te betalen voor laattijdige inlevering van DVD’s. De visuele pareltjes die ik hier en daar heb ontdekt zijn dat op zich al meer dan waard. Mijn bevoorrechte positie (vanwege mijn sociaal vangnet) laat mij hoogstwaarschijnlijk de ruimte om financieel te boeten voor mijn vergetelheden, maar zorgt er evenzeer voor (via mijn jobfunctie) dat ik met een klare kijk alle kanten van elk verhaal kan analyseren. Dat van debiteur én crediteur.

Daarnaast ben ik van het principe dat gemaakte afspraken dienen nagekomen te worden. Daar heb ik zelfs geen wet voor nodig. Het heeft geen zin achteraf te klagen over gedane zaken. Het vragen om contractuele en gewettigde kosten en interesten, is in mijn ogen dan ook verre van een egoïstische daad. Het kiezen voor het minnelijke parcours via incasso, na de interne opvolging, maakt de crediteur in mijn ogen net heel billijk. Wanneer een dossier in de rechtbank terechtkomt, volgen er namelijk nog aanzienlijke gerechtskosten.

Maar misschien is niet iedereen het met me eens? Of vinden ze wel dat er kosten en interesten mogen gevraagd worden, maar dat die gewoon exuberant hoog zijn? Of is wettelijk niet gelijk aan redelijk? Of dat het de klantenrelatie zou schaden? Ik ben persoonlijk van mening dat kosten en interesten gerust mogen vermeld worden als soort van ‘afschrikmiddel’, een garantie/bescherming, tegen wanbetaling. Wanneer deze kosten en interesten maar tot een minimum worden beperkt, gaan ze die functie nooit kunnen invullen. Daarenboven gaan er gewoonweg heel wat effectieve kosten gepaard bij de tijd en geld die in de opvolging en inning van openstaande facturen worden gestoken. En als laatste noot, een klantenrelatie impliceert minimum twee partijen. Wanneer de klant niet betaalt, schaadt dat evenzeer de klantenrelatie, en heeft men als klant nog het geluk dat een crediteur uiteindelijk eerst nog een incassokantoor probeert en het slechts bij kosten en interesten laat.

Ik ben ieder geval benieuwd naar jullie standpunten!

 

Bronnen:

  • Bergmann, Heiko (2017): Gläubigerschaden aus Zahlungsverzug. Studie im Auftrag des Schweizerischen Gewerbeverbands sgv. Forschungsbericht KMU‐HSG, Universität St. Gallen.
  • Rutten Kim, TCM Belgium, (16/12/2019): [Opiniestuk] Iedereen gelijk voor de wet in het nieuwe wetsvoorstel? (https://www.tcm.be/nl/incasso-wetsvoorstel-iedereen-gelijk-wet/)

KOSTEN EN INTERESTEN BIJ WANBETALING: GEWETTIGD MAAR OOK GERECHTVAARDIGD?

Gepubliceerd op 1 juni 2020

Voor één van onze ‘oude’ credit controllers hebben kosten en interesten geen geheimen meer, ze diende ze als student maar al te vaak te betalen, en later als credit controller te innen. Het voornaamste obstakel bij betaling van deze soort schulden is niet de vraag of ze gewettigd zijn, maar eerder of ze gerechtvaardigd zijn. Hieronder Kim Rutten aan het woord in een kort opiniestukje over deze ophefmakende schulden!

Interests and charges on debt

K.U.L., Leuven. Flashback naar ruwweg 14 jaar geleden.

Ik ben platzak maar het leven is mooi. Ik wissel colleges af met feestjes, filosofische discussies tot een kot in de nacht en goedkope diners in de Alma. Er staat een hele verzameling aan gekoesterde films en boeken netjes in de kast. De enige zone in mijn ‘kot’ zo lijkt die niet door chaos is beroerd. Wanneer ik even weg wil van het drukke sociale studentenleven, verstop ik me achter boekpagina’s of filmscènes.

Mijn collectie is door mening student gekend en regelmatig leen ik één van mijn schatten uit. Te goeder trouw hoop ik ze ooit wel eens terug te zien. Af en toe trakteer ik mezelf op een tochtje naar de videotheek en sleep ik veel te veel gehuurde films terug naar kot. Ik neem mezelf telkens voor de films tijdig terug in te leveren (en dus vaak in marathontempo uit te kijken), want ik kan de boetes eigenlijk missen als kiespijn. Toch lukt dat me doorgaans amper, en betaal ik standaard met rode kaken de boetes aan de videotheekmedewerker die me ondertussen al herkent. Ik bedenk dat ik eens wat algemene voorwaarden voor mijn eigen persoonlijke schatten zou moeten uitwerken… .

TCM Belgium, Heverlee. De start van mijn carrière als credit controller in 2012.

Ik leer in sneltempo het echte leven kennen, en besef meer en meer wat in voor een bevoorrechte situatie ik al heb mogen leven. Ik ken eigenlijk geen geldzorgen. Zelfs doorheen mijn studentenleven heb ik geen enkele dag moeten wakker liggen over hoe ik mijn kosten zou moeten financieren. De steun van mijn ouders, mijn studentenjob, en af en toe een helpende hand van vriend of vriendin, hebben me zorgeloos door die jaren heen geholpen. Ik ben ook wel echt een ‘goede’ debiteur moet ik zeggen, de vrienden werden altijd netjes terugbetaald. Ook zij stelden geen algemene voorwaarden op.

De B2C materie bij TCM laat me tot dicht bij de persoonlijke levens van heel wat verschillende mensen en in uiteenlopende situaties komen. Mijn naïviteit brokkelt beetje bij beetje af. Het leven kan best oneerlijk zijn. Ik moet me ook vaak naar die vroegere studentenvrienden verantwoorden om de keuze van mijn job. Enerzijds omdat in hun ogen incasso de boeman is, anderzijds omdat het inderdaad ergens wel komisch is dat uitgerekend ik, met mijn serie boetes en terugbetalingen, in deze job ben beland.

Maar hoe meer ik echter nadenk over wat we binnen TCM Belgium doen, hoe meer ik overtuigd raak van de maatschappelijke relevantie van de incassosector. Ik ben ervan overtuigd dat ons werk een positieve en stevige impact kan hebben op mensen en bedrijven. We zorgen ervoor dat rechtbanken niet overrompeld raken, en dat de bijhorende gerechtskosten vermeden worden. We zijn vaak de boksbal, maar evenzeer een luisterend oor voor menig debiteur en crediteur. We begrijpen doorgaans elk persoonlijk verhaal (niemand kiest voor financiële problemen), en proberen ook een individuele oplossing aan te reiken per dossier dat wij opvolgen. Eentje die werkt voor zowel debiteur als crediteur. Het resultaat dat voortvloeit uit een minnelijk traject is namelijk een sterk staaltje teamwork van alle betrokken partijen.

Let’s talk about the elephant in the room na ruim 8 jaar als  (senior) credit controller, de kosten en interesten!

Anno 2020 werk ik ondertussen voornamelijk in B2B materie, maar eigenlijk verschilt dat niet zoveel van B2C dossiers. De grootste uitdaging van de job blijft naar mijn mening namelijk dezelfde: elke credit controller moet investeren in zich te vrijwaren van vooroordelen. En pas op, dat is niet gemakkelijk. We krijgen een enorme hoeveelheid dossiers voor ogen, en heel vaak bemerken we gelijkaardige situaties en aflopen. En toch is elk dossier uniek, want achter de cijfers zitten personen. En geen enkele persoon is gelijk aan een andere. Om die reden is er ook nog steeds de hoge noodzaak van menselijke opvolging van incassodossiers, ondersteund door IT-optimalisaties (en niet andersom). Toch wens ik het graag over een rode lijn in mijn persoonlijke ervaring als incassomedewerker te hebben.

Of eerder de rode doek als bij een stier wanneer we het hebben over kosten en interesten… . We lijken gezamenlijk furieus te reageren op die woorden. Of we zwijgen ze net volledig dood, alsof ze niet bestaan, en we ze daarom niet moeten betalen. Het lijkt wel alsof we dan borrelen van stiertestosteron, ofwel de struisvogelreflex toepassen en met de kop in het zand duiken. Slechts enkelen lijken simpelweg de betaling te zijn vergeten, of vinden het niet meer dan normaal dat ze boetes dienen te betalen bij wanbetaling.

En voor mij de meest bizarre gewaarwording, het lijken vaker bedrijven dan particulieren te zijn die amok maken wanneer de kosten en interesten aan bod komen. Alsof particulieren beter begrijpen net omwille van hun vaak precaire situaties dat kosten en interesten conform algemene voorwaarden nog wel iets heel anders zijn dan gerechtskosten. En die betalen dus met persoonlijke gelden, eventueel via een afbetalingsplan waarbij de crediteur vaak ook akkoord gaat de interesten bij aanvang van dat plan te bevriezen.

interests and costs b

De puntjes op de i van de (kosten) en interesten zetten.

Over kosten en interesten valt best wat te vertellen, en het blijkt vooral noodzakelijk te zijn het één en ander erover uit te leggen. Ik lijst hieronder enkele bedenkingen/wetten/feiten op rond die befaamde kosten en interesten:

  • Misschien betalen bedrijven liever honorarium aan advocaten om de kosten en interesten aan te vechten (die meestal het equivalent zijn van dat honorarium), dan deze effectief te betalen? Advocaten (en deurwaarders) mogen immers, in tegenstelling tot incassobureaus, bij wet niet ‘gratis’ werken. Gaat het dan om een principekwestie? Ik ben alvast benieuwd naar het onderliggende principe dan… . Geregeld vallen er brieven van advocaten in de bus met de poging om een paar honderd euro kosten en interesten kwijt te schelden, voor schulden die vaak maanden tot zelfs jaren te laat zijn betaald. Dat antwoord en die uitkomst is dus wel steeds dezelfde: kosten en interesten in B2B zaken dienen betaald te worden op basis van de algemene voorwaarden van de crediteur, oftewel de Belgische wetgeving van augustus 2002 inzake laattijdige handelstransacties.
  • Beiden horen logischerwijs ook gekend te zijn. Die soort algemene voorwaarden zijn meestal ook maar een tiental punten ipv tien pagina’s lang. Voor de gemakkelijkheid vatten we de B2B wet nog eens kort samen: bij ontbreken van algemene voorwaarden, kunnen bij wet ingeval van wanbetaling 8% interesten per jaar aangerekend worden, wordt er een minimum forfaitaire vergoeding van 40 EUR aangerekend, en een algemeen door rechters aanvaarde kost van 10% van de hoofdsom. Er werd onlangs een wetsvoorstel ingediend om de consumentenwetgeving (B2C) aan te passen, waarbij werd gevraagd de invorderingskost te plafonneren tot maximaal 10% van de hoofdsom. Bij gebrek aan AV is voorlopig de standaard wettelijke interestvoet van 1,75% als minimum van tel, en is er nog geen plafond Indien nodig zal de rechter beslissen wat in zijn ogen billijk is.
  • Kosten en interesten die wij claimen zijn, zoals u hierboven dus kan lezen, legitiem en/of contractueel onderbouwd. Om die reden zijn ze als schuld dus niet ‘minderwaardig’ aan de schuld in hoofdsom, en vloeien ze voort uit het principe (als men dan toch graag de principiële kant op gaat) dat het voor een crediteur een kostelijke zaak is in tijd en geld om de betaling van de openstaande factuur te ontvangen. Doorgaans hebben zij al heel wat pogingen ondernomen de schuld te innen, alvorens het dossier aan ons (of een advocaat of deurwaarder) over te maken. Het is dan ook niet meer dan logisch dat die kost gedragen wordt door de partij die in de fout gaat.
  • Maar let op! Dat wil niet zeggen dat de debiteur in kwestie incassokosten dient te betalen. In België is dat bij wet verboden (in bvb. Nederland is het wél toegelaten incassokosten extra aan de kosten en interesten toe te voegen). Wat u betaalt aan kosten en interesten wordt niet opgelegd door het incassokantoor, maar door de algemene voorwaarden van de crediteur of de B2B/B2C wet. In die kosten en interesten zijn alle mogelijke kosten die kunnen geclaimd worden vervat, en vaak is die gevraagde som zelfs niet toereikend om alle reële invorderingskosten te dekken. In één van de weinige studies die over deze materie is uitgevoerd (door de universiteit van St. Gallen (CH)), kwam naar voren dat al enkel voor het versturen van 2 aanmaningsbrieven een effectieve kost van 243 EUR (!) wordt gemaakt.
  • Hou daarnaast ook rekening met het watervaleffect dat u creëert wanneer u de totale schuld niet betaald en al zeker niet tijdig betaald. Denk niet dat u een alleenstaand geval bent en dat crediteuren deze cash flow drain vast wel aankunnen. Wanneer u kosten en interesten niet betaalt, gaat u ervan uit dat de crediteur in kwestie de ruimte heeft om maanden en zelfs jaren kosteloze leningen uit te schrijven, en dan ook nog eens niet enkel de kost gerelateerd aan tijd maar ook in geld op zich neemt voor de pogingen om uw betaling te innen.

Wettelijk maar niet redelijk?

Ik ben ook maar een mens (verrassing!) en dus is mijn kijk uiteraard gekleurd door mijn eigen ervaringen, principes, en functie. Als student vond ik het al niet meer dan normaal boetes te betalen voor laattijdige inlevering van DVD’s. De visuele pareltjes die ik hier en daar heb ontdekt zijn dat op zich al meer dan waard. Mijn bevoorrechte positie (vanwege mijn sociaal vangnet) laat mij hoogstwaarschijnlijk de ruimte om financieel te boeten voor mijn vergetelheden, maar zorgt er evenzeer voor (via mijn jobfunctie) dat ik met een klare kijk alle kanten van elk verhaal kan analyseren. Dat van debiteur én crediteur.

Daarnaast ben ik van het principe dat gemaakte afspraken dienen nagekomen te worden. Daar heb ik zelfs geen wet voor nodig. Het heeft geen zin achteraf te klagen over gedane zaken. Het vragen om contractuele en gewettigde kosten en interesten, is in mijn ogen dan ook verre van een egoïstische daad. Het kiezen voor het minnelijke parcours via incasso, na de interne opvolging, maakt de crediteur in mijn ogen net heel billijk. Wanneer een dossier in de rechtbank terechtkomt, volgen er namelijk nog aanzienlijke gerechtskosten.

Maar misschien is niet iedereen het met me eens? Of vinden ze wel dat er kosten en interesten mogen gevraagd worden, maar dat die gewoon exuberant hoog zijn? Of is wettelijk niet gelijk aan redelijk? Of dat het de klantenrelatie zou schaden? Ik ben persoonlijk van mening dat kosten en interesten gerust mogen vermeld worden als soort van ‘afschrikmiddel’, een garantie/bescherming, tegen wanbetaling. Wanneer deze kosten en interesten maar tot een minimum worden beperkt, gaan ze die functie nooit kunnen invullen. Daarenboven gaan er gewoonweg heel wat effectieve kosten gepaard bij de tijd en geld die in de opvolging en inning van openstaande facturen worden gestoken. En als laatste noot, een klantenrelatie impliceert minimum twee partijen. Wanneer de klant niet betaalt, schaadt dat evenzeer de klantenrelatie, en heeft men als klant nog het geluk dat een crediteur uiteindelijk eerst nog een incassokantoor probeert en het slechts bij kosten en interesten laat.

Ik ben ieder geval benieuwd naar jullie standpunten!

 

Bronnen:

  • Bergmann, Heiko (2017): Gläubigerschaden aus Zahlungsverzug. Studie im Auftrag des Schweizerischen Gewerbeverbands sgv. Forschungsbericht KMU‐HSG, Universität St. Gallen.
  • Rutten Kim, TCM Belgium, (16/12/2019): [Opiniestuk] Iedereen gelijk voor de wet in het nieuwe wetsvoorstel? (https://www.tcm.be/nl/incasso-wetsvoorstel-iedereen-gelijk-wet/)

Wacht geen moment langer, krijg uw geld terug

Concentreer u op uw zaken, wij zorgen voor uw uitstaande betalingen. Neem contact met ons op voor meer informatie.

Wacht geen moment langer, krijg uw geld terug

Concentreer u op uw zaken, wij zorgen voor uw uitstaande betalingen. Neem contact met ons op voor meer informatie.