Schuldvordering
Een schuldvordering is de aanspraak van een partij (schuldeiser) op een bepaalde prestatie vanwege een andere partij (schuldenaar). Met andere woorden, datgene waarop de schuldeiser recht heeft en dus hetgeen hij mag eisen. De verplichting die hier wordt ingeroepen kan gaan over geld of over een bepaald doen of laten.
Enkele synoniemen voor vordering zijn aanspraak, eis en rekwisitie.
Wanneer de schuldeiser een bedrijf is, verschijnen de handelsvorderingen in de boekhouding. Hoe werkt het?
- Iets wordt verkocht door bedrijf “A”. A maakt een factuur die in de opbrengstenrekening wordt geboekt. (De som van de verkoop gedurende een jaar wordt de omzet genoemd)
- Op hetzelfde moment, wordt de factuur ook in de rekening van de klant geboekt als een vordering. (Dit is de reden waarom men spreekt van “dubbel boekhouden”).
- Zodra de koper betaalt, gaat het betaalde bedrag naar de bankrekening van A en wordt het ook als zodanig geboekt.
- Door het dubbel boeken, wordt de betaling ook geboekt in de rekening van de klant.
Vandaar dat de klantenrekening (betrokken bij stap 2 en 4) op elk moment weergeeft hoeveel de klant dient te betalen. Het totaal van de klantenrekening verschijnt aan het eind van het jaar in de balans van bedrijf A, als activa, en laat zien hoeveel A dient te ontvangen van haar klanten.
Echter, niet alle klanten betalen. Daarom wordt een vordering niet vanzelfsprekend als cash geld beschouwd. Voorgaande is tevens de reden waarom u een incassobureau nodig zou hebben.
Updated 7/11/2016
De definities die onder dit punt worden weergegeven reflecteren de Belgische situatie; tenzij anders vermeld. De teksten zijn bedoeld om concepten in dagelijkse taal samen te vatten en dienen niet als alomvattend of definitief te worden begrepen. Suggesties of aanpassingen mogen altijd naar glossary@tcm.be verstuurd worden.