TCM BELGIUM LAAT STAGIAIR KOORDDANSEN: MAAK KENNIS MET TIM DEBOES (DEEL 2)

In het eerste deel van zijn interview legde Tim ons uit wat zijn stage bij TCM hem had gebracht om de balans tussen ethiek en economische vitaliteit beter te begrijpen. Het interview gaat hieronder verder.

In het nieuwe VRT-programma ‘Zorgen voor mama’ praat Kristel Verbeke met zes mama’s die de kijkers tonen en uitleggen hoe het is om in en met armoede te leven. Eén van de fragmenten tijdens de 1^ste aflevering bleef mij bij omdat ik mij in het verleden ook al schuldig heb gemaakt aan dezelfde denkfout als de kijkers: “Ze zegt dat ze arm is, maar er staat wel een zwembad van 19 000 liter te blinken in de tuin. Kan ze dat geld beter niet aan iets anders geven?” Mensen lijken heel vlug te oordelen over iemand in schulden, en vooral te denken dat ze zelf nooit in zo een situatie zouden terechtkomen of de situatie dan heus wel beter zouden aanpakken.

• Wat denk jij daar ondertussen zelf over na je onderzoek? Ik weet dat je je bijvoorbeeld verdiept hebt in de theorie van Eldar Shafir & Sendhil Mullainathan over armoede.

Ik begrijp zowel jouw reactie als de aankoop van het zwembad. Het lijkt rationeel gezien inderdaad geen goede keuze van geldbesteding, maar aan de andere kant misschien ook net wel… . De theorie van Shafir en Mullainathan heeft me geleerd dat reactie op situaties contextgebonden is. En zolang je niet de volledige context kent, kan je niet oordelen.

In dit geval bleek het zwembad tweedehands te zijn, en beleven de kinderen enorm plezier aan de waterpret. Het is voor de kinderen dat de aankoop is gebeurd, en wat is uitgegeven kan al niet meer vlug afgepakt worden… .

Zonder belerend of analytisch te willen klinken, zal er ook wel wat tunnelvisie in het spel zijn. Mensen in armoede ervaren schaarste op heel wat vlakken, en dat is net zo typerend. Door die schaarste is er nog weinig plaats (bandbreedte) om te denken aan andere mogelijkheden (bvb. het betalen van facturen) en creëer je tunnelvisie.

Als je niet bezig bent met morgen, is het ook moeilijk om te zeggen dat je over drie weken gaat betalen. Voor onze sector zou het misschien handig zijn herinneringen vóór de afgesproken betalingsdatum te versturen (zo creëer je deadlines). Ze mogen wel niet te vroeg uitgestuurd worden want dan hebben ze geen effect, ben je te laat dan kan het geld al weer uitgegeven zijn… .

De theorie over schaarste heeft mijn kijk op armoede wel verbreed. Ik had zelf een tunnelvisie over armoede. Schaarste schept een kader voor heel wat gedragingen en gaat veel ruimer dan je initieel zou denken. . Ik denk ook niet dat er een pasklare oplossing is om mensen uit die tunnelvisie te krijgen, maar er zijn wel verbeteringen mogelijk.

• Is armoede volgens jou een maatschappelijk en/of politiek probleem? Of is iedereen verantwoordelijk voor zijn eigen (on)geluk? Wat zou er op beleidsniveau kunnen veranderen om mensen in armoede beter te helpen?

Ik ben van mening dat je ‘niet moet leven boven je stand’ zoals ze zeggen, maar aan de andere kant is het leven duur en word je gedwongen in het rood te gaan. Neem nu bvb. een lening voor een huis.

Het is vooral belangrijk berekende keuzes te maken. En om die keuzes goed gefundeerd te kunnen maken, zou dat gerust al op school mogen aangeleerd worden. Waarom niet opnieuw en voor elke richting een vak over het dagdagelijkse leven te introduceren, ‘levensmanagement’? Een vak waarbij wordt toegelicht hoe je je financiën best beheert maar evenzeer hoe je de strijk doet of een ei kookt. Dat klinkt zo banaal, maar is toch een basis die de moderne jeugd niet is bijgebracht.

Ik vind ook dat er een grotere politieke verantwoordelijkheid moet genomen worden dan vandaag de dag het geval is. Vele politiekers die armoede gebruiken als propagandamiddel om stemmen te ronselen, hebben helemaal geen idee waar ze over spreken en welke implicaties hun voorstellen hebben. Ze roepen bvb. nogal snel dat ze tegen incasso en de daarmee gepaarde incassokosten zijn, maar beseffen precies niet dat incassokosten in België verboden zijn en de initiatieven die zij naar voren schuiven net wel kosten voor debiteuren met zich meebrengen. Ze zouden misschien eens de tijd kunnen nemen om te luisteren naar wat incasso maar ook andere partijen te bieden hebben. De leuzen die onze politiekers roepen klinken altijd veelbelovend, maar blijken al vlug hol te zijn qua inhoud.

• Wat is volgens jou de impact van onbetaalde facturen op bedrijven? Had je voor je ervaring bij TCM Belgium reeds stilgestaan bij de druk van onbetaalde facturen op crediteuren?

Ik had niet stilgestaan bij de druk van onbetaalde facturen omdat ik het zelf gewoon een heel raar idee vind om iets niet te betalen.

Ik begrijp nu ook wel waarom het voor crediteuren noodzakelijk is dat kosten en interesten worden betaald wanneer men laattijdig betaald, het is gewoon een verlies in tijd en cashflow die aan de crediteur moet worden gecompenseerd.

Het is vooral vreemd dat mensen zo vaak steigeren wanneer er wordt gevraagd de kosten en interesten te betalen, ik vermoed omdat het gewoon niet ‘ingeburgerd’ is? Iedereen heeft al wel eens boek te laat ingeleverd en daarop een boete moeten betalen, en er word je al op zeer jonge leeftijd ingepeperd je boeken tijdig binnen te brengen of anders hangt er een boete boven je hoofd. Bij onbetaalde facturen zijn de kosten en interesten eerder vervat in de ‘kleine lettertjes’ dan in gewoonte en opvoeding?

• Op welke manier kunnen bedrijven ethisch omgaan met hun onbetaalde facturen, zodat zij economisch wel gezond blijven?

Ik denk dat bedrijven niet de tijd hebben om correct (volgens de gangbare regelgeving) met onbetaalde facturen om te gaan, outsourcing lijkt me daarom zowel ethisch als economisch de aangewezen weg.

Via incasso wordt altijd eerst naar een minnelijke oplossing gekeken, wat ervoor zorgt dat zowel debiteur als crediteur van kosten bespaard blijft. En kostbare tijd gaat zo ook niet verloren, credituren kunnen zich blijven focussen op hun kernbezigheden.

• Je stage loopt binnenkort ten einde, wat ga je meenemen uit deze ervaring? Wat zou van pas kunnen komen in je toekomstige professionele bezigheid? En in het leven?

Ik ben zelf een heel introvert persoon, dus deze ervaring heeft me wat uit mijn comfort zone getrokken. Ik sta nu elke dag in contact met zoveel verschillende mensen en culturen, wat mijn vaardigheden op gebied van communicatie en talen heeft bevorderd.

Mijn kijk op de wereld is verbreed, ik ben in contact gekomen met situaties en cultureren waar ik anders niet vlug mee in contact zou komen. Ik ga hier minder bevooroordeeld buitenstappen.

En ik ga zeker opletten in de toekomst nooit een telefoontje van een incassobureau te moeten ontvangen! 😊 Ik wil mensen geen last bezorgen, en zou het jammer vinden moest ik mijn financiën niet correct hebben opgevolgd.

Bedankt voor je tijd en werk, Tim!

TCM BELGIUM LAAT STAGIAIR KOORDDANSEN: MAAK KENNIS MET TIM DEBOES (DEEL 2)

In het eerste deel van zijn interview legde Tim ons uit wat zijn stage bij TCM hem had gebracht om de balans tussen ethiek en economische vitaliteit beter te begrijpen. Het interview gaat hieronder verder.

In het nieuwe VRT-programma ‘Zorgen voor mama’ praat Kristel Verbeke met zes mama’s die de kijkers tonen en uitleggen hoe het is om in en met armoede te leven. Eén van de fragmenten tijdens de 1^ste aflevering bleef mij bij omdat ik mij in het verleden ook al schuldig heb gemaakt aan dezelfde denkfout als de kijkers: “Ze zegt dat ze arm is, maar er staat wel een zwembad van 19 000 liter te blinken in de tuin. Kan ze dat geld beter niet aan iets anders geven?” Mensen lijken heel vlug te oordelen over iemand in schulden, en vooral te denken dat ze zelf nooit in zo een situatie zouden terechtkomen of de situatie dan heus wel beter zouden aanpakken.

• Wat denk jij daar ondertussen zelf over na je onderzoek? Ik weet dat je je bijvoorbeeld verdiept hebt in de theorie van Eldar Shafir & Sendhil Mullainathan over armoede.

Ik begrijp zowel jouw reactie als de aankoop van het zwembad. Het lijkt rationeel gezien inderdaad geen goede keuze van geldbesteding, maar aan de andere kant misschien ook net wel… . De theorie van Shafir en Mullainathan heeft me geleerd dat reactie op situaties contextgebonden is. En zolang je niet de volledige context kent, kan je niet oordelen.

In dit geval bleek het zwembad tweedehands te zijn, en beleven de kinderen enorm plezier aan de waterpret. Het is voor de kinderen dat de aankoop is gebeurd, en wat is uitgegeven kan al niet meer vlug afgepakt worden… .

Zonder belerend of analytisch te willen klinken, zal er ook wel wat tunnelvisie in het spel zijn. Mensen in armoede ervaren schaarste op heel wat vlakken, en dat is net zo typerend. Door die schaarste is er nog weinig plaats (bandbreedte) om te denken aan andere mogelijkheden (bvb. het betalen van facturen) en creëer je tunnelvisie.

Als je niet bezig bent met morgen, is het ook moeilijk om te zeggen dat je over drie weken gaat betalen. Voor onze sector zou het misschien handig zijn herinneringen vóór de afgesproken betalingsdatum te versturen (zo creëer je deadlines). Ze mogen wel niet te vroeg uitgestuurd worden want dan hebben ze geen effect, ben je te laat dan kan het geld al weer uitgegeven zijn… .

De theorie over schaarste heeft mijn kijk op armoede wel verbreed. Ik had zelf een tunnelvisie over armoede. Schaarste schept een kader voor heel wat gedragingen en gaat veel ruimer dan je initieel zou denken. . Ik denk ook niet dat er een pasklare oplossing is om mensen uit die tunnelvisie te krijgen, maar er zijn wel verbeteringen mogelijk.

• Is armoede volgens jou een maatschappelijk en/of politiek probleem? Of is iedereen verantwoordelijk voor zijn eigen (on)geluk? Wat zou er op beleidsniveau kunnen veranderen om mensen in armoede beter te helpen?

Ik ben van mening dat je ‘niet moet leven boven je stand’ zoals ze zeggen, maar aan de andere kant is het leven duur en word je gedwongen in het rood te gaan. Neem nu bvb. een lening voor een huis.

Het is vooral belangrijk berekende keuzes te maken. En om die keuzes goed gefundeerd te kunnen maken, zou dat gerust al op school mogen aangeleerd worden. Waarom niet opnieuw en voor elke richting een vak over het dagdagelijkse leven te introduceren, ‘levensmanagement’? Een vak waarbij wordt toegelicht hoe je je financiën best beheert maar evenzeer hoe je de strijk doet of een ei kookt. Dat klinkt zo banaal, maar is toch een basis die de moderne jeugd niet is bijgebracht.

Ik vind ook dat er een grotere politieke verantwoordelijkheid moet genomen worden dan vandaag de dag het geval is. Vele politiekers die armoede gebruiken als propagandamiddel om stemmen te ronselen, hebben helemaal geen idee waar ze over spreken en welke implicaties hun voorstellen hebben. Ze roepen bvb. nogal snel dat ze tegen incasso en de daarmee gepaarde incassokosten zijn, maar beseffen precies niet dat incassokosten in België verboden zijn en de initiatieven die zij naar voren schuiven net wel kosten voor debiteuren met zich meebrengen. Ze zouden misschien eens de tijd kunnen nemen om te luisteren naar wat incasso maar ook andere partijen te bieden hebben. De leuzen die onze politiekers roepen klinken altijd veelbelovend, maar blijken al vlug hol te zijn qua inhoud.

• Wat is volgens jou de impact van onbetaalde facturen op bedrijven? Had je voor je ervaring bij TCM Belgium reeds stilgestaan bij de druk van onbetaalde facturen op crediteuren?

Ik had niet stilgestaan bij de druk van onbetaalde facturen omdat ik het zelf gewoon een heel raar idee vind om iets niet te betalen.

Ik begrijp nu ook wel waarom het voor crediteuren noodzakelijk is dat kosten en interesten worden betaald wanneer men laattijdig betaald, het is gewoon een verlies in tijd en cashflow die aan de crediteur moet worden gecompenseerd.

Het is vooral vreemd dat mensen zo vaak steigeren wanneer er wordt gevraagd de kosten en interesten te betalen, ik vermoed omdat het gewoon niet ‘ingeburgerd’ is? Iedereen heeft al wel eens boek te laat ingeleverd en daarop een boete moeten betalen, en er word je al op zeer jonge leeftijd ingepeperd je boeken tijdig binnen te brengen of anders hangt er een boete boven je hoofd. Bij onbetaalde facturen zijn de kosten en interesten eerder vervat in de ‘kleine lettertjes’ dan in gewoonte en opvoeding?

• Op welke manier kunnen bedrijven ethisch omgaan met hun onbetaalde facturen, zodat zij economisch wel gezond blijven?

Ik denk dat bedrijven niet de tijd hebben om correct (volgens de gangbare regelgeving) met onbetaalde facturen om te gaan, outsourcing lijkt me daarom zowel ethisch als economisch de aangewezen weg.

Via incasso wordt altijd eerst naar een minnelijke oplossing gekeken, wat ervoor zorgt dat zowel debiteur als crediteur van kosten bespaard blijft. En kostbare tijd gaat zo ook niet verloren, credituren kunnen zich blijven focussen op hun kernbezigheden.

• Je stage loopt binnenkort ten einde, wat ga je meenemen uit deze ervaring? Wat zou van pas kunnen komen in je toekomstige professionele bezigheid? En in het leven?

Ik ben zelf een heel introvert persoon, dus deze ervaring heeft me wat uit mijn comfort zone getrokken. Ik sta nu elke dag in contact met zoveel verschillende mensen en culturen, wat mijn vaardigheden op gebied van communicatie en talen heeft bevorderd.

Mijn kijk op de wereld is verbreed, ik ben in contact gekomen met situaties en cultureren waar ik anders niet vlug mee in contact zou komen. Ik ga hier minder bevooroordeeld buitenstappen.

En ik ga zeker opletten in de toekomst nooit een telefoontje van een incassobureau te moeten ontvangen! 😊 Ik wil mensen geen last bezorgen, en zou het jammer vinden moest ik mijn financiën niet correct hebben opgevolgd.

Bedankt voor je tijd en werk, Tim!