VERVAL VAN RECHTEN

Verval van rechten verwijst naar de burgerrechtelijke straf die wordt opgelegd aan iemand die na afloop van de wettelijk voorziene termijn om zijn rechten in de rechtbank te laten gelden, geen gerechtelijke stappen meer onderneemt om zijn rechten te laten erkennen.

De eiser in kwestie die niet binnen de termijn heeft gehandeld, heeft voortaan dus niet langer de mogelijkheid om een gerechtelijke procedure te starten. Het is belangrijk om te weten dat die straf geen afbreuk doet aan het geschade recht van de eiser, maar alleen aan diens mogelijkheid om dat te laten gelden in de rechtbank (voorbeeld: termijn voor beroep, termijn voor cassatieberoep…).

De wet voorziet wel uitzonderingen waarbij het verval van rechten kan worden opgeheven, met name wanneer het onbetaalde schuldvorderingen betreft. Als een onderneming bijvoorbeeld liquidatie gaat, heeft de schuldeiser twee maanden de tijd om het bestaan van de schulden te melden. Na die termijn is er sprake van verval van rechten. Toch kan de schuldeiser op basis van een verzoek tot opheffing van het verval van rechten bewijzen dat het feit dat hij de schulden niet tijdig heeft aangegeven buiten zijn wil lag (vergetelheid van de schuldenaar, oneerlijkheid van de schuldenaar…).

Updated 10/07/2017

De definities die onder dit punt worden weergegeven reflecteren de Belgische situatie; tenzij anders vermeld. De teksten zijn bedoeld om concepten in dagelijkse taal samen te vatten en dienen niet als alomvattend of definitief te worden begrepen. Suggesties of aanpassingen mogen altijd naar glossary@tcm.be verstuurd worden.