Nalatenschap: Wie betaalt de schulden van een overledene?

De erfkeuze

Allereerst moet u weten dat de nalatenschap wordt beschouwd als een vrijwillige verwerving van goederen. Onder vrijwillig wordt verstaan dat de personen die door de wet werden aangewezen of door de overledene persoonlijk werden gekozen niet gedwongen kunnen worden om de nalatenschap in ontvangst te nemen. De erfgenamen kunnen vanaf het openvallen van de nalatenschap kiezen uit 3 opties. Dit wordt de erfkeuze genoemd.

1. Zuivere aanvaarding

Bij een zuivere aanvaarding moet de erfgenaam alle successierechten en dus ook de schulden van de overledene betalen (ook als die schulden het vermogen van de overledene overstijgen).

Het vermogen van de overledene wordt dus opgenomen in dat van de erfgenaam via de ‘vermenging van vermogens’. De bezittingen en schulden van de overledene worden dus ook de bezittingen en schulden van de erfgenaam.

De zuivere aanvaarding kan uitdrukkelijk of stilzwijgend gebeuren.

Bij een ‘uitdrukkelijke’ aanvaarding meldt de erfgenaam schriftelijk zijn uitdrukkelijke wil om de nalatenschap te aanvaarden. Bij een ‘stilzwijgende’ aanvaarding aanvaardt de erfgenaam de nalatenschap door zich te gedragen als een erfgenaam. Als hij bijvoorbeeld goederen uit de nalatenschap verkoopt zonder dat dit voorafgaandelijk aanvaard werd, zal deze handeling ertoe leiden dat de nalatenschap als aanvaard wordt beschouwd.

Besef ook dat eens de erfgenaam de nalatenschap uitdrukkelijk of stilzwijgend aanvaard heeft, hij geen afstand meer kan nemen van zijn beslissing of voor een ander alternatief kan kiezen.

Er is wel één uitzondering: de betaling van de begrafeniskosten wordt niet beschouwd als de aanvaarding van de nalatenschap.

2. Aanvaarding onder voorrecht van boedelbeschrijving

Wanneer de erfgenaam twijfels heeft over de nalatenschap van een overledene en niet goed weet of een zuivere aanvaarding dan wel verwerping wel beter is, voorziet de wet ook in een aanvaarding onder voorrecht van boedelbeschrijving. De notaris maakt een inventaris op van het vermogen van de overledene. Dit vermogen en het vermogen van de erfgenaam worden niet samengebracht.

Dit wil dus zeggen dat de schulden van de overledene niet hoeven worden afgelost met het kapitaal van de erfgenaam, maar wel met dat van de overledene zelf. De erfgenaam erft dus enkel wanneer het actief groter is dan het passief.

3. Zuivere verwerping

Wanneer een erfgenaam resoluut weigert om de schulden van de overledene te betalen, kan de zuivere verwerping van de nalatenschap een oplossing bieden. In dit geval moet de erfgenaam een zogenaamde akte van verwerping ondertekenen bij de notaris van zijn keuze. Goed om weten is dat hij automatisch zijn hoedanigheid van erfgenaam verliest en dus geen aanspraak meer maakt op het vermogen dat hem oorspronkelijk zou toekomen. Het deel dat naar hem zou gaan wordt dus verdeeld over de andere erfgenamen.

Een verwerping van de nalatenschap is definitief. Eens een erfgenaam een nalatenschap verwerpt, kan hij niet terugkomen op zijn beslissing. Ook niet als hij later verneemt dat de overledene weldegelijk over actief beschikte waarvan hij niet op de hoogte was.

Conclusie

Wie betaalt de schulden van een overledene bij nalatenschap?

Wanneer een erfgenaam geconfronteerd wordt met de schulden van een overledene, kan hij dankzij de zogenaamde ‘erfkeuze’ kiezen uit 3 opties:

1. Zuivere aanvaarding van de nalatenschap;
2. Aanvaarding onder voorrecht van boedelbeschrijving;
3. Zuivere verwerping van de nalatenschap.

Het is nu duidelijk dat het schuldbeheer niet stopt bij het overlijden van een schuldeiser of schuldenaar en dat er ontelbare regels bestaan om deze delicate situaties te kaderen. Aarzel niet om ons te contacteren per mail naar sales@tcm.be of per telefoon op het nummer +32 16 74 52 04.

Nalatenschap: Wie betaalt de schulden van een overledene?

De erfkeuze

Allereerst moet u weten dat de nalatenschap wordt beschouwd als een vrijwillige verwerving van goederen. Onder vrijwillig wordt verstaan dat de personen die door de wet werden aangewezen of door de overledene persoonlijk werden gekozen niet gedwongen kunnen worden om de nalatenschap in ontvangst te nemen. De erfgenamen kunnen vanaf het openvallen van de nalatenschap kiezen uit 3 opties. Dit wordt de erfkeuze genoemd.

1. Zuivere aanvaarding

Bij een zuivere aanvaarding moet de erfgenaam alle successierechten en dus ook de schulden van de overledene betalen (ook als die schulden het vermogen van de overledene overstijgen).

Het vermogen van de overledene wordt dus opgenomen in dat van de erfgenaam via de ‘vermenging van vermogens’. De bezittingen en schulden van de overledene worden dus ook de bezittingen en schulden van de erfgenaam.

De zuivere aanvaarding kan uitdrukkelijk of stilzwijgend gebeuren.

Bij een ‘uitdrukkelijke’ aanvaarding meldt de erfgenaam schriftelijk zijn uitdrukkelijke wil om de nalatenschap te aanvaarden. Bij een ‘stilzwijgende’ aanvaarding aanvaardt de erfgenaam de nalatenschap door zich te gedragen als een erfgenaam. Als hij bijvoorbeeld goederen uit de nalatenschap verkoopt zonder dat dit voorafgaandelijk aanvaard werd, zal deze handeling ertoe leiden dat de nalatenschap als aanvaard wordt beschouwd.

Besef ook dat eens de erfgenaam de nalatenschap uitdrukkelijk of stilzwijgend aanvaard heeft, hij geen afstand meer kan nemen van zijn beslissing of voor een ander alternatief kan kiezen.

Er is wel één uitzondering: de betaling van de begrafeniskosten wordt niet beschouwd als de aanvaarding van de nalatenschap.

2. Aanvaarding onder voorrecht van boedelbeschrijving

Wanneer de erfgenaam twijfels heeft over de nalatenschap van een overledene en niet goed weet of een zuivere aanvaarding dan wel verwerping wel beter is, voorziet de wet ook in een aanvaarding onder voorrecht van boedelbeschrijving. De notaris maakt een inventaris op van het vermogen van de overledene. Dit vermogen en het vermogen van de erfgenaam worden niet samengebracht.

Dit wil dus zeggen dat de schulden van de overledene niet hoeven worden afgelost met het kapitaal van de erfgenaam, maar wel met dat van de overledene zelf. De erfgenaam erft dus enkel wanneer het actief groter is dan het passief.

3. Zuivere verwerping

Wanneer een erfgenaam resoluut weigert om de schulden van de overledene te betalen, kan de zuivere verwerping van de nalatenschap een oplossing bieden. In dit geval moet de erfgenaam een zogenaamde akte van verwerping ondertekenen bij de notaris van zijn keuze. Goed om weten is dat hij automatisch zijn hoedanigheid van erfgenaam verliest en dus geen aanspraak meer maakt op het vermogen dat hem oorspronkelijk zou toekomen. Het deel dat naar hem zou gaan wordt dus verdeeld over de andere erfgenamen.

Een verwerping van de nalatenschap is definitief. Eens een erfgenaam een nalatenschap verwerpt, kan hij niet terugkomen op zijn beslissing. Ook niet als hij later verneemt dat de overledene weldegelijk over actief beschikte waarvan hij niet op de hoogte was.

Conclusie

Wie betaalt de schulden van een overledene bij nalatenschap?

Wanneer een erfgenaam geconfronteerd wordt met de schulden van een overledene, kan hij dankzij de zogenaamde ‘erfkeuze’ kiezen uit 3 opties:

1. Zuivere aanvaarding van de nalatenschap;
2. Aanvaarding onder voorrecht van boedelbeschrijving;
3. Zuivere verwerping van de nalatenschap.

Het is nu duidelijk dat het schuldbeheer niet stopt bij het overlijden van een schuldeiser of schuldenaar en dat er ontelbare regels bestaan om deze delicate situaties te kaderen. Aarzel niet om ons te contacteren per mail naar sales@tcm.be of per telefoon op het nummer +32 16 74 52 04.