DE GEVOLGEN VAN HET FAILLISSEMENT VAN EEN SCHULDENAAR

Het faillissement van een schuldenaar is een situatie die alle ondernemers vrezen, want zo wordt het natuurlijk moeilijker om onbetaalde facturen te innen. Vooraleer een schuldenaar officieel failliet verklaard wordt, moet hij aan drie voorwaarden voldoen: hij moet handelaar zijn, hij moet zich in een situatie van langdurige staking van betaling van zijn facturen bevinden en zijn krediet moet uitgeput zijn.

Het is ook goed te weten dat niet alleen het openbaar ministerie of de schuldenaar zelf het faillissement kan aanvragen, maar vooral ook de schuldeisers. De aanvraag van het faillissement van de schuldenaar door de schuldeiser kan een pressiemiddel zijn om onbetaalde facturen toch betaald te krijgen.

De concrete en praktische gevolgen wanneer een schuldenaar failliet gaat

• De schuldenaar beheert zijn goederen niet langer zelf. Alle facturen worden beheerd door een curator, die de belangen van de schuldeisers verdedigt en bij het uitspreken van het faillissement door de rechtbank is aangesteld.
• De executiemaatregelen tegen deze schuldenaar worden opgeschort. Als een schuldeiser een executoriale titel verkrijgt en beslag tracht te leggen, kan dat enkel gebeuren als de schuldenaar failliet werd verklaard tussen het verkrijgen van de executoriale titel en de uitvoering ervan.
• De schuldeiser kan de verschuldigde en vervallen bedragen altijd opeisen.
• Het is de schuldeiser verboden verwijlinteresten te eisen vanaf de datum van het vonnis waarin het faillissement werd uitgesproken. De schuldeiser kan echter wel de interesten opeisen die waren opgelopen tot het moment van het vonnis, evenals de schadevergoeding die voortvloeit uit de overeenkomst/algemene verkoopvoorwaarden.
• De curator kan binnen de twee weken bepalen of een contract dat de schuldeiser met de schuldenaar verbindt, moet worden voortgezet of niet.
• Opening van de zogeheten ‘verdachte’ periode. Deze periode behelst de laatste zes maanden vóór de faillietverklaring. Indien tijdens die periode bepaalde handelingen werden gesteld die als verdacht kunnen worden beschouwd, zullen deze niet-tegenwerpbaar worden verklaard aan de gezamenlijke schuldeisers van de gefailleerde (verkoop van gebouwen tegen een spotprijs, poging om een schuldeiser te bevoordelen door hem een nog niet vervallen factuur te betalen, enz.).

De rechten en plichten van de schuldeiser

Dat een schuldenaar failliet gaat, betekent niet systematisch dat onbetaalde facturen niet kunnen worden geïnd. Want ook al is deze situatie ingewikkeld, er zijn zaken die de schuldeiser moet weten en toepassen om zijn kansen zo groot mogelijk te maken.

Ten eerste blijkt het voor de curator vaak heel moeilijk om alle betrokken schuldeisers te vinden, ook al zijn die in principe bekend bij de rechtbank en op de hoogte gebracht van het faillissement. Proactief zijn, is dus cruciaal voor wie hoopt het verschuldigde bedrag nog te kunnen ontvangen. We merken echter op dat niet alle schuldeisers op gelijke voet staan wat het innen van onbetaalde facturen betreft. Ook al is het principe de gelijkheid van schuldeisers, toch kan de wetgever bepaalde schuldeisers een aantal voorrechten toekennen, zodat zij vóór de andere schuldeisers worden betaald. Zij worden de bevoorrechte schuldeisers genoemd (belastingen, btw, enz.), terwijl de rest van de schuldeisers de chirografaire schuldeisers wordt genoemd. Die laatste groep wordt ‘pondspondsgewijs’ betaald (in verhouding tot hun vordering en de activa die de curator vrijmaakt uit het faillissement).

Bovendien is de schuldeiser, uiterlijk op de dag vermeld in het vonnis waarin het faillissement wordt uitgesproken, verplicht zijn vorderingen aan te geven bij de griffie van de rechtbank. Wij wijzen er ook op dat het recht om een schuldvordering neer te leggen, vervalt één jaar na het vonnis van faillietverklaring. De schuldeiser moet tevens alle bewijsstukken leveren (bestelbon, factuur, algemene voorwaarden of ingebrekestelling) aan de curator om zich ervan te vergewissen dat deze rekening zal houden met die aangifte.

Als de rechter in het bezit is van alle nodige elementen, zal hij vervolgens beslissen of de betrokken schuldenaar het faillissement heeft ‘geleden’ dan wel of hij er zelf verantwoordelijk voor is. Als de rechter van mening is dat de gefailleerde ‘verschoonbaar’ is, zal deze vrijgesteld worden van betaling van de nog niet betaalde schulden in het faillissement. De verschoning van de schuldenaar kan enkel worden toegekend aan een gefailleerde natuurlijke persoon als die ‘ongelukkig en te goeder trouw’ wordt bevonden.

P.S.: De oprichting van het Centraal Register Solvabiliteit (RegSol) heeft een aantal reële voordelen omdat er tijd, administratiekosten en verplaatsingen worden bespaard doordat de schuldeisers hun schuldvordering online kunnen indienen.

Wenst u meer details omtrent wat wij voor u kunnen betekenen? Surf dan naar onze website of contacteer ons!

DE GEVOLGEN VAN HET FAILLISSEMENT VAN EEN SCHULDENAAR

Het faillissement van een schuldenaar is een situatie die alle ondernemers vrezen, want zo wordt het natuurlijk moeilijker om onbetaalde facturen te innen. Vooraleer een schuldenaar officieel failliet verklaard wordt, moet hij aan drie voorwaarden voldoen: hij moet handelaar zijn, hij moet zich in een situatie van langdurige staking van betaling van zijn facturen bevinden en zijn krediet moet uitgeput zijn.

Het is ook goed te weten dat niet alleen het openbaar ministerie of de schuldenaar zelf het faillissement kan aanvragen, maar vooral ook de schuldeisers. De aanvraag van het faillissement van de schuldenaar door de schuldeiser kan een pressiemiddel zijn om onbetaalde facturen toch betaald te krijgen.

De concrete en praktische gevolgen wanneer een schuldenaar failliet gaat

• De schuldenaar beheert zijn goederen niet langer zelf. Alle facturen worden beheerd door een curator, die de belangen van de schuldeisers verdedigt en bij het uitspreken van het faillissement door de rechtbank is aangesteld.
• De executiemaatregelen tegen deze schuldenaar worden opgeschort. Als een schuldeiser een executoriale titel verkrijgt en beslag tracht te leggen, kan dat enkel gebeuren als de schuldenaar failliet werd verklaard tussen het verkrijgen van de executoriale titel en de uitvoering ervan.
• De schuldeiser kan de verschuldigde en vervallen bedragen altijd opeisen.
• Het is de schuldeiser verboden verwijlinteresten te eisen vanaf de datum van het vonnis waarin het faillissement werd uitgesproken. De schuldeiser kan echter wel de interesten opeisen die waren opgelopen tot het moment van het vonnis, evenals de schadevergoeding die voortvloeit uit de overeenkomst/algemene verkoopvoorwaarden.
• De curator kan binnen de twee weken bepalen of een contract dat de schuldeiser met de schuldenaar verbindt, moet worden voortgezet of niet.
• Opening van de zogeheten ‘verdachte’ periode. Deze periode behelst de laatste zes maanden vóór de faillietverklaring. Indien tijdens die periode bepaalde handelingen werden gesteld die als verdacht kunnen worden beschouwd, zullen deze niet-tegenwerpbaar worden verklaard aan de gezamenlijke schuldeisers van de gefailleerde (verkoop van gebouwen tegen een spotprijs, poging om een schuldeiser te bevoordelen door hem een nog niet vervallen factuur te betalen, enz.).

De rechten en plichten van de schuldeiser

Dat een schuldenaar failliet gaat, betekent niet systematisch dat onbetaalde facturen niet kunnen worden geïnd. Want ook al is deze situatie ingewikkeld, er zijn zaken die de schuldeiser moet weten en toepassen om zijn kansen zo groot mogelijk te maken.

Ten eerste blijkt het voor de curator vaak heel moeilijk om alle betrokken schuldeisers te vinden, ook al zijn die in principe bekend bij de rechtbank en op de hoogte gebracht van het faillissement. Proactief zijn, is dus cruciaal voor wie hoopt het verschuldigde bedrag nog te kunnen ontvangen. We merken echter op dat niet alle schuldeisers op gelijke voet staan wat het innen van onbetaalde facturen betreft. Ook al is het principe de gelijkheid van schuldeisers, toch kan de wetgever bepaalde schuldeisers een aantal voorrechten toekennen, zodat zij vóór de andere schuldeisers worden betaald. Zij worden de bevoorrechte schuldeisers genoemd (belastingen, btw, enz.), terwijl de rest van de schuldeisers de chirografaire schuldeisers wordt genoemd. Die laatste groep wordt ‘pondspondsgewijs’ betaald (in verhouding tot hun vordering en de activa die de curator vrijmaakt uit het faillissement).

Bovendien is de schuldeiser, uiterlijk op de dag vermeld in het vonnis waarin het faillissement wordt uitgesproken, verplicht zijn vorderingen aan te geven bij de griffie van de rechtbank. Wij wijzen er ook op dat het recht om een schuldvordering neer te leggen, vervalt één jaar na het vonnis van faillietverklaring. De schuldeiser moet tevens alle bewijsstukken leveren (bestelbon, factuur, algemene voorwaarden of ingebrekestelling) aan de curator om zich ervan te vergewissen dat deze rekening zal houden met die aangifte.

Als de rechter in het bezit is van alle nodige elementen, zal hij vervolgens beslissen of de betrokken schuldenaar het faillissement heeft ‘geleden’ dan wel of hij er zelf verantwoordelijk voor is. Als de rechter van mening is dat de gefailleerde ‘verschoonbaar’ is, zal deze vrijgesteld worden van betaling van de nog niet betaalde schulden in het faillissement. De verschoning van de schuldenaar kan enkel worden toegekend aan een gefailleerde natuurlijke persoon als die ‘ongelukkig en te goeder trouw’ wordt bevonden.

P.S.: De oprichting van het Centraal Register Solvabiliteit (RegSol) heeft een aantal reële voordelen omdat er tijd, administratiekosten en verplaatsingen worden bespaard doordat de schuldeisers hun schuldvordering online kunnen indienen.

Wenst u meer details omtrent wat wij voor u kunnen betekenen? Surf dan naar onze website of contacteer ons!